LIEFDE

God schiep ons in liefde. God schiep ons uit liefde. God schiep ons voor de liefde. Dat maakte Jezus ons duidelijk toen hij zei: "Bemin God met heel je verstand, met heel je hart, met al je krachten en met heel je ziel. Bemin de naaste als jezelf (Mt 22, 37-39)." Liefde is de bron van ons bestaan en onze eindbestemming, onze roeping als mens. Als ik niet bemin, als ik mij niet laat beminnen, dan blijft mijn leven een raadsel, duister en zonder zin. Enkel de liefde maakt het leven waard om geleefd te worden.

Daarom schrijft de Heilige Apostel Paulus (1 Kor. 13, 1-3): "Al spreek ik de talen van mensen en engelen, maar ik heb de liefde niet, dan ben ik een kletterend bekken of een rammelend cymbaal. Al heb ik de gave van profetie, alle mysteries en kennis, Al heb ik het volle geloof dat bergen verzet, maar heb ik geen liefde dan heb ik niets. Al schenk ik weg al wat ik heb, Al geef ik mijn lichaam om mij te laten verbranden. Zo ik de liefde niet heb, dient het mij tot niets." "Alles bedekt zij, alles gelooft zij. Alles hoopt zij, alles duldt zij (1 Kor. 13, 7)."

Hoe ziet de liefde eruit? Hoe kunnen wij haar herkennen? Wat is het verschil tussen authentieke liefde en namaak? We leren wat liefde is van de drie-ene God: Vader, Zoon en Heilige Geest; namelijk dat liefde het geven en het ontvangen is tussen personen. "God hield zo van de wereld, dat hij haar zijn eniggeboren Zoon gaf (Joh. 3, 16)." Liefhebben betekent zichzelf tot een geschenk te maken voor andere personen en van anderen te ontvangen als een geschenk. Schenken betekent aan de andere geven zonder gedachten van eigenbelang, zonder berekening, zonder egoïsme, maar van harte, zoals een kind dat zich met open armpjes naar zijn mama spoedt om haar te kunnen overladen met gratis kusjes. De liefde is teder en lankmoedig maar ze is niet zwak. Vaak is ze veeleisend en streng, want ze wil duurzaam zijn, ja volmaakt gelukkig maken.

Zo schenkt God zichzelf aan ons. Vader, Zoon en Heilige Geest geven zich 'persoonlijk' aan ons. Het woord van God werd vlees. Het werd vlees in de schoot van Maria onze lieve hemelmama. Jezus wordt geboren in de wereld als geschenk voor ons, om ons te verlossen. Het is kerstmis!

Jezus geeft zichzelf helemaal voor ons als een onschuldig slachtoffer op het kruis. Zijn laatste druppel bloed wordt vergoten. Hij stierf opdat wij zouden leven. Hij gaf zichzelf over aan de dood, opdat wij van de dood zouden worden gered. Zich totaal geven en van harte ontvangen is ook de betekenis van de H. Eucharistie: wij geven onszelf helemaal aan God, gesymboliseerd in de gaven van brood en wijn en deze menselijke gaven - de vrucht van onze 'arbeid' opgedragen aan God - veranderen in goddelijke gaven. God maakt zichzelf tot een geschenk voor ons onder de vorm van Goddelijke spijs en drank.

Zichzelf van harte geven en van harte ontvangen is de essentie van de liefde, die haar hoogtepunt vindt in de 'vereniging'. Denken we aan de echtelijke vereniging. Vrouw en man geven zich volledig aan elkaar in de mooiste en innigste uitdrukkingswijze van hun liefde. En zij ontvangen van harte het kind: de bekroning en de vrucht van hun diepe liefde, het geschenk uit de hemel. Diep ellendig en eenzaam is de mens die niet weet te geven en niet weet te ontvangen, die zichzelf niet kan wegcijferen. Hij verliest het vermogen de zin van het leven te vatten, hij stompt af en zijn hart wordt hard en koud, terwijl het van vlees en bloed moet zijn. Hij verliest uiteindelijk het leven zelf, hij verliest God.

Maar laat ons toch jubelen van vreugde omwille van de liefde, de gave van God die sterker is dan de zonde en die de dood overwint; die de hemelpoorten voor ons ontsluit. Sint-Paulus schreef over de liefde deze onsterfelijke en diep roerende woorden (1 Kor 13): "De profetieën zullen ophouden en de talen zullen verstommen; en kennis, zij zal vergaan. Want ons kennen is slechts ten halve, Ons profeteren slechts ten dele. Maar eens komt het volmaakte. Het onvolmaakte verdwijnt. Thans zien wij in een wazige spiegel; straks van aangezicht tot aangezicht. Thans ken ik slechts ten halve; straks ten volle, zoals ik zelf ben gekend. Thans blijven ze alle drie bestaan: geloof, hoop en liefde. Maar de grootste daarvan is de liefde. Nimmer zal de liefde vergaan."

Vorige pagina